อุ๊ยคำ
จรัล มโนเพ็ชร
intro:
อุ๊ย...คำ อุ๊ย...คำ อุ๊ย...คำ
อุ๊ยคำคนแก่ ท่าทางใจดี
ลูกผัวบ่มีอยู่ตัวคนเดียว
มะแลงแดดอ่อน (มะแลงแดดอ่อน)
อุ๊ยคำกำเคียว (อุ๊ยคำกำเคียว)
เกี่ยวผักบุ้งใส่บุงกลางหนอง
ตาก็ฝ้าก็ฝาง หลังก็งุ้มก็ก้อม
อยู่กลางหนองจนมืดจนค่ำ
แล้วแกก็แบ่ง (แล้วแกก็แบ่ง)
ผักบุ้งเป็นกำ (ผักบุ้งเป็นกำ)
ส่งขาประจำเลี้ยงตัวสืบมา
อุ๊ยคำเคยบอก เล่าความเป็นมา
ลูกผัวก่อนหน้านั้นอยู่ต้วยกัน
แล้วมาวันหนึ่ง (แล้วมาวันหนึ่ง)
ผัวแกก็พลัน (ผัวแกก็พลัน)
มาตายละกันเหลือเพียงลูกสาว
แต่แล้วแห๋มก็เมินมีเรื่องอื้อฉาว
ลูกสาวหนีต้วยป้อจาย
อุ๊ยคำเลยอยู่ (อุ๊ยคำเลยอยู่)
คนเดียวเปลี่ยวดาย (คนเดียวเปลี่ยวดาย)
ทุกข์ใจทุกข์กายพี่น้องบ่มี
อุ๊ย...คำ อุ๊ย...คำ อุ๊ย...คำ
* อุ๊ยคำคนแก่ ท่าทางใจดี
ลูกผัวบ่มีเป็นที่เอ็นดูล้ำ
แลงนี้แดดอ่อน (แลงนี้แดดอ่อน)
บ่หันอุ๊ยคำ (บ่หันอุ๊ยคำ)
เคยมาประจำอุ๊ยคำไปไหน
** หมู่ผักบุ้งยอดซมเซาซบบ่ไหว
เป็นจะใดไปแล้วอุ๊ยคำ
ฟ้ามืดมัวหม่น (ฟ้ามืดัวหม่น)
เมฆฝนครึ้มดำ (เมฆฝนครึ้มดำ)
เสียงพระอ่านธรรม ขออุ๊ยคำไปดี
อุ๊ย...คำ อุ๊ย...คำ อุ๊ย...คำ
(ซ้ำ * , ** )
อุ๊ย...คำ อุ๊ย...คำ...
^_^ ^_^ ^_^ ^_^ ^_^ ^_^