มะเมี๊ยะเป๋นสาวแม่ก้า คนพม่าเมืองมะละ+++
งามล้ำเหมือนเดือนส่างแสง คนมาแย่งหลงฮักสาว
มะเมี๊ยะบ่ยอมฮักไผ มอบใจ๋ฮื้อหนุ่มเจื้อเจ้า
เป็นลูกอุปราชเท้าเจียงใหม่ แต่เมื่อเจ้าชายจ๋บก๋านศึกษา
จ๋ำต้องลาจากมะเมี๊ยะไป เหมือนโดนมีดซั๊บดาบฟันหัวใจ๋
ปลอมเป๋นป้อจายหนีตามมา เจ้าชายเป๋นราชบุตร
แต่สุดที่รักเป๋นพม่า ผิดประเพณีสืบมาต้องร้างราแย่งทาง
โอ๊ โอ้ ก็เมื่อวันนั้นวันที่ต้องส่งคืนบ้านนาง
เจ้าชายก็จั๊ดขบวนจ๊าง ไปส่งนางคืนทั้งน้ำต๋า
มะเมี๊ยะตรอมใจ๋ อาลัยขื่นขม ถวายบังคมทูลลา
สยายผมลงเจ๊ดบาทบาทา ขอลาไปก่อนแล้วจ๊าดนี้
เจ้าชายก็ตรอมใจ๋ตาย มะเมี๊ยะเลยไปบวชชี
ความฮักมั๊กเป๋นจะนี้แลเฮ้อ