เฮ เฮ เฮ้ เฮ เฮ เฮ เฮ เฮ เฮ เฮ เฮ
สิ้นสุดเสียงคลื่น มีเสียงสะอื้นตามมา
ทะเลปนเปื้อนด้วยน้ำตา
โอ้อันดามันเศร้าหมอง
หลายคนสูญหาย หลายคนล้มตายก่ายกอง
บางคนตามหาพี่น้อง แต่ว่ายังมองไม่เห็น
ถึงคราวสูญเสีย อินโดอินเดียต่างบอบช้ำ
อันดาใต้ฟ้าชะตากรรม ปกคลุมด้วยความลำเค็ญ
รอความช่วยเหลือ หยูกยาผ้าเสื้อที่จำเป็น
เพื่อช่วยผ่อนคลายความทุกข์เข็ญ
ขอเป็นสายธารน้ำใจ
จะโทษน้ำ หรือถามฟ้า
พสุธา ไยสั่นไหว
ตอบได้ไหม ใครกัน
เสียงร้องไห้ ยังโศกศัลย์
อันดามัน อันดามัน
* สายธารน้ำใจยังคงหลั่งไหลไม่รู้สิ้น
ซับธารน้ำตาที่ไหลริน
คนทั้งแผ่นดินเขาช่วยกัน
เห็นใจเธอแล้ว เกาะแก่งเลแก้วในความฝัน
วันที่แผ่นดินไหวสั่น คนอันดามัน.... สะอื้น...
(ดนตรี)
(ซ้ำ * )
(ดนตรี)