เนื้อเพลง ความเหงาเหมารถมาส่ง - เพชร สหรัฐ

Intro:       
                   

                                           
        * ในวันที่ความเหงา เหมารถมาส่ง
                                                 
          อ้ายบอกน้องตามตรง วันนั้นน้ำตาอ้ายไหล
                                         
          เจ็บเหลือเกิน น้องเดินมาเหยียบหัวใจ
                              
          เฮ็ดให้อ้าย น้ำตาไหลมาสุดทาง

                                
สระบุรีเลี้ยวขวา น้ำตาอ้ายยิ่งไหลหลั่ง
                               
อยากร้องดังดัง รักพังลงไปหมดแล้ว
                                 
สัญญาจะร่วมสร้างฝัน แต่มันไม่มี...วี่แวว
                                        
เจ็บอีกแล้ว เจ็บหัวใจเหมือนไฟตำทรวง

                                    
ขอบคุณความเหงา ที่เข้าใจกันเรื่อยมา
                                
ขอบคุณเวลา ทำให้รู้เธอเป็นเช่นไร
                                  
ปาดหยดน้ำตา ถามตัวเองว่ารักเขาใช่ไหม
                         
เสียงหัวใจ กระซิบเบาเบาว่าใช่เธอ

                                         
        ** ขอบคุณความเหงา ที่เหมารถมาส่ง
                                         
           บ่ อยากซิลง บ่ อยากให้มีปลายทาง
                          
            บ่ อยากเจอภาพเดิมเดิม
                                      
            บ่ อยากกลับไปนอนอ้างว้าง
                                                   
            เพราะรู้ว่าปลายทาง ของเราต้องเดียวดาย

                                          
รถวิ่งผ่านแก่งคอย อ้ายนั่งหงอยตาลอยเหม่อหา
                                       
อยากโดดรถลงมา ตรงหน้าโรงปูนแก่งคอย
                                  
ปล่อยให้รถชนตาย ให้จบไปชีวิตเลื่อนลอย
                                      
รักที่มีเกินร้อย ลดน้อยเหลือเพียงเถ้าถ่าน

Instru:      
                  

                                              
ถึงโคราชเกือบขาดใจ ไม่รู้ใครเปิดเพลงใจสั่งมา
                                          
บทเพลงที่แก้วตา เคยบอกว่าชอบฟังด้วยกัน
                    
เจ็บโอ๊ยเจ็บ เจ็บจนใจบอบช้ำ
                                        
คนรักกัน มาเหยียบซ้ำทำใจอ้ายหม่น

( *,** )

                              
เพราะรู้ว่าปลายทาง ของเราต้องเดียวดาย