เห็นหยาดเหงื่อของแม่ ตั้งแต่จำความได้
เหงื่อแม่ไหลท่วมกาย แม่บ่เคยบ่น
เฮาบ่มีเงินทอง ต่อไปลูกต้องอดทน
เป็นคนสอนของหญิงจน ๆ คือแม่เฮา
วันเวลาผ่านไป จนเติบใหญ่ขึ้นมาสู้งาน
จากบ้านนา ดินแดนอีสาน เช่าห้องอยู่แบบเหงา ๆ
คิดฮอดท้องนาข้าวเขียว กับดอกกระเจียวผักหวานบ้านเฮา
ให้ลูกอดทนคำแม่เคยเว้าลูกจำขึ้นใจเรื่อยมา
ลูกกินเคเอฟซี ตอนนี้แม่กินอิหยัง
หรือจ้ำแจ่วบอกลำพัง ลวกผักกินตามประสา
ได้กินของดี ๆ ลูกนี้คิดเห็นแต่หน้า
แต่บ่ลืมปลาร้าแจ่วบองของแม่พากิน
ลูกจากบ้านมาดน ป่านนี้แม่เป็นจั่งใด๋
ได้ยินฟ้าร้องคราใดน้ำตาไหลเมื่อยามฝนริน
แม่ลำบากมาพอลูกจะสู้เพื่อแม่ทุกสิ่ง
จะได้มีอยู่มีกินให้แม่สบาย
ลูกกินเคเอฟซี ตอนนี้แม่กินอิหยัง
หรือจ้ำแจ่วบอกลำพัง ลวกผักกินตามประสา
ได้กินของดี ๆ ลูกนี้คิดเห็นแต่หน้า
แต่บ่ลืมปลาร้าแจ่วบองของแม่พากิน
ลูกจากบ้านมาดน ป่านนี้แม่เป็นจั่งใด๋
ได้ยินฟ้าร้องคราใดน้ำตาไหลเมื่อยามฝนริน
แม่ลำบากมาพอลูกจะสู้เพื่อแม่ทุกสิ่ง
จะได้มีอยู่มีกินให้แม่สบาย
