ผู้เฒ่าเพิ่นส่า ว่าน้องหล่าสิเข้าพาขวัญ
คงหมดแล้วความสัมพันธ์สองเฮาที่เคยสัญญา
เจ้าบ่เคยจำ บนเถียงนาน้อยมุงด้วยหญ้าคา
กอดอ้ายแล้วเจ้าบอกว่า สิบ่มีไผ เปลี่ยนฮักเฮาได้
คงสายเกินไป แล่นไปไห้อยู่บนเถียงนา
บ่อยากเห็นภาพตำต งานวิวาห์กับตอนป้อนไข่
ขันหมากของเขา มาแต่งเจ้าขบวนแบบใหญ่
เสียงผู้เฒ่าพากันฮ้องใส่ ให้เจ้าสาว เตรียมรับเจ้าบ่าว
เสียงคนโห่ โอ เฮะ โอ เฮะ โอ เฮะ โอ เฮะ โอ เฮะ โอ๋ เฮะ โอ
ผูกแขนป้อนไข้คำโต แล้วให้เจ้าสว หอมแก้มเจ้าบ่าว
ส่งใจไปอวยพร ให้งามงอนได้รักกันยืนยาว
ส่งใจบอกเจ้าบ่าว ขอฝากเจ้าสาว ไว้ในใจแทนแน่เด้อ
คิดฮอดความหลัง บนเถียงนาน้อย นั่งน้ำตาคลอ
ตัวเจ้าคงเข้าเรือนหอ ส่วนตัวอ้ายขอเข้ากรุงลืมเธอ
ขอลาบ้านเฮา ไปลืมความเศร้าที่เราได้เจอ
อ้ายยังหวังดีเสมอ ขึ้นรถลาเธอขอส่งใจอวยพร
เสียงคนโห่ โอ เฮะ โอ เฮะ โอ เฮะ โอ เฮะ โอ เฮะ โอ๋ เฮะ โอ
ผูกแขนป้อนไข้คำโต แล้วให้เจ้าสว หอมแก้มเจ้าบ่าว
ส่งใจไปอวยพร ให้งามงอนได้รักกันยืนยาว
ส่งใจบอกเจ้าบ่าว ขอฝากเจ้าสาว ไว้ในใจแทนแน่เด้อ
คิดฮอดความหลัง บนเถียงนาน้อย นั่งน้ำตาคลอ
ตัวเจ้าคงเข้าเรือนหอ ส่วนตัวอ้ายขอเข้ากรุงลืมเธอ
ขอลาบ้านเฮา ไปลืมความเศร้าที่เราได้เจอ
อ้ายยังหวังดีเสมอ ขึ้นรถลาเธอขอส่งใจอวยพร
