เนื้อเพลง ตังเก - อี๊ด ฟลาย (Fly)

INTRO   :       


      
ฉันเกิดอยู่แดนอีสาน

ถิ่นกันดารที่เขาดูหมิ่นดูแคลน
                        
จากไปไปหากินต่างแดน
                                    
ก็อาลัยแสน  เมื่อจำต้องพรากบ้านมา


             
        รอนเร่พเนจรไป  เหมือนนกไพรไร้พงพนา
                                     
        ไม่ได้จับไถ  เลยไปจับปลา
                                     
        ไม่ได้ทำนา  เลยมากับเรือตังเก


     
แรก ๆ ก็กลัวหลาย ๆ  ต้องเมามายคลื่นโอละเห่
                                             
คิดถึงแม่ที่เคยไกวเปล  โอ้เปลน้อยคือเรือตังเก
                     
มีแม่ทะเลกล่อมนอนแรง ๆ


(ดนตรี)         


              
        *    แม่โมโหใครมา  หรือเป็นตำราให้ลูกแข็งแกร่ง
                                                               
              ลูกขอปูขอปลา  มาก ๆ เถิดหนา  พอเป็นค่าแรง
          
              ทะเลมันถมไม่เต็ม  เหมือนคนใจเค็มที่คอยยื้อแย่ง
                                                               
              คนจนก็ถมไม่เต็ม  แต่ใจไม่เค็ม  ทำงานเข้มแข็ง
     
              อยากมีเรือสักลำ  จะพาคนงามที่คิดจะแต่ง
                                                        
              ลอยล่องลำนาวา  ให้ปลาอิจฉา  เวลาคลื่นแรง


(ดนตรี)           
                 

(ซ้ำ  * )

(ดนตรี)