INTRO :
เธอบอกว่ารักนั้นกินไม่ได้
เธอไม่เข้าใจ ยามรักไม่กินก็อิ่ม
ลองทบทวนดู สัมผัสอ่อนนิ่ม
ไม่กินไม่หิวพร่ำเพ้อรำพัน
* เพ้อรำพัน รำพันว่าฉันรักเธอ
เพ้อรำพัน ตรงนี้ ตรงนั้นหนักหนา
เพ้อรำพันไปต่างต่างนานา
นานานานานานานานาอยู่นานสองนาน
เธอบอกว่ารักแล้วมักร้องไห้
เธอไม่เข้าใจ ร้องไห้เพราะใจต้องการ
ได้รักมาครอง ให้ยั่งยืนนาน
จึงหวั่นไหวเพราะใจหมายปอง
** คืนเงียบเหงาแสงดาวบ่ายเบี่ยง
ได้ยินเสียงนกในหัวใจเราร้อง
เห็นน้ำตาหอยทากหลั่งนอง
เมื่อถูกเหยียบย่ำ เปลือกบางบางก็แตกสลาย
*** เหมือนดั่งใจฉันที่มันต้องแตก
มันร้าวมันแหลก ยามจนเธอทนไม่ได้
ไม้เท้ายอดทองถือครองด้วยใจ
ไม่ใช่ด้วยเงินหรือหน้างดงาม
**** หน้างดงาม งดงามเมื่อยามเป็นสาว
ระยะยาว ความสาวก็เพียงสั้นสั้น
ระยะปลาย รางกายก็หยอ่นก็ยาน
หย่อนหย่อนยานยาน
ที่อยู่กันนานเพราะฉันรักเธอ
(ดนตรี)
(ซ้ำ ** *** **** * * )
(ดนตรี)
