intro:
พี่รู้แน่มีสิทธิ์แค่เพียงคิดถึง ถ้าจะหึงก็หึงได้เพียงลมลม
เขาคุยน้องเห็นเเล้วกลางคืนนอนโทรม ตาเอ๋ยสุดจะข่ม เพราะความตรมหลับไม่ลงซํกที
เดินเวียนวนจนนั้นสิทธิ์ไม่มี ได้เพียงนี้ได้เเต่น้อยใจเสียใจ
มากกว่านี้พระพรหมนั้นท่านไม่ให้ รู้แก่ใจหาทางออกที่ดี
ปลอบหัวใจตนเอง ยามวังเวงหลอกตัวเองให้นอน
มีสิทธิ์แค่นี้ อย่าวิงวอน กว่าจะนอนเเสนทรมาน..
เป็นทางด้านสิกินดองสมสู่ ใจเอ๋ยคงฮู้ว่าสิทธิ์เจ้าบ่มี
ในโลกนี้เเม่นเจ้าฮักปานได๋ หวังไปนอนเฮียงบ่มีเป็นได้
ฮักปานได๋คืออยากไปเพื่อฝัน นั่นมันเป็นความฝันเจ้าสิได้นอนหวิง
เป็นจริงบ่ได้เซาถ่อนอย่าหวน
อย่าชวนทรนงค์เกินไป อย่าใฝ่ว่าจะเข้าพาขวัญ
อย่าใฝ่ว่าจะได้ชื่นชวน อย่าได้หวนว่าจะได้ดั่งใจ
จะได้กอดคนที่ตัวรัก จะได้พักในห้องเเจ่มใส
จะได้อวดคุยให้ใครต่อใคร ว่าคู่ใจคืนนี้ที่รักฉัน
มีสิทธิ์เพียงคิดถึงก็พอ นี่หนอเป็นแต่เพียงความฝัน
กำแพงรักเป็นสิ่งกีดกัน แม้สวรรค์ไม่เข้าข้างเจ้าเลย
ใจเอ๋ยจงหาทางพึ่ง ได้เพียงคิดถึงบุญเจ้าหลายนี่
กลุ้มใจฟรีๆฝันสูงกว่านั้น นอนกลุ้มก่องน้ำตา
เซาสาหนา เซาสั่นสานา เซาสาหนา เซาสั่นสานา
วาสนาเพียงได้คิดถึง ควรคำนึงผลเสียผลได้ สิเจ็บหัวใจฟรีๆนา
Outro: