ถึงอยู่ตรงนี้เอง บรรเลงเพลงชีวิต เพลงฝัน
รู้สึกเป็นเช่นหมอกควัน ลอยคว้างค้าง ถ่างทาง
ข้างกายผู้คนมากมาย ที่ไร้คนแล
รู้สึกว่าอยู่เดียวดาว ท่ามกลางฝูงคน
เพราะชีวิตต้องดำเนิน และหัวใจยังต้องเดิน ตามสายธาร
แม้โลกจะโหดร้ายจะปล่อยไปแบบ เบิร์ดๆ ได้ยังไง
ถึงยังคงต้องดิ้นรน ไม่ยอมอับจนหนทาง
ในหัวใจแตก ฉันปี่ป่น ปลิวดับลับหาย
โซโล่
เพราะชีวิตต้องดำเนิน และหัวใจยังต้องเดิน ตามสายธาร
แม้โลกจะโหดร้ายจะปล่อยไปแบบ เบิร์ดๆ ได้ยังไง
ถึงยังคงต้องดิ้นรน ไม่ยอมอับจนหนทาง
ในหัวใจแตก ฉันปี่ป่น ปลิวดับลับหาย
กายยืนยัดต้านลมฝน ถึงสิ้นไร้ หัวใจตั้งนานนม
คล้ายๆดัง หุ่นยนต์แห่งยุคสมัย ตัวใครก็ตัวใคร