คนที่พูดจาไม่อ่อนหวานในถ้อยคำ
แต่ทุกคำนั้นตรงมาจากใจเสียงที่มาผ่านความจนได้ฟัง
จำได้บ้างหรือไม่เสียงความจริงจากใจทุกๆ คำ
เป็นแค่เพื่อนเธอ แอบมองเธอมาเนิ่นนาน
เก็บความรักนั้นซ่อนความรู้สึกไว้
ฉันไม่อาจเอื้อมไปให้ถึงเลยเพราะรู้ว่าสูงเท่าไหร่
ที่เป็นอยู่ก็ดีแค่ไหนได้ใกล้เธอ
* เธอไม่ต้องรู้หรอก ไม่ต้องมาเห็นใจกัน
แค่ทุกวันให้ฉันเป็นดั่งเหงาของเธอ
เธอไม่ต้องรู้หรอก แค่ปล่อยให้ใจฉันเพ้อ
วันนี้มีเธอให้ฉันละเมอข้างเดียวก็พอแล้ว
คำเป็นร้อยพันเก็บเอาไว้จนล้นใจ
แต่ก็ไม่คิดพูดไปให้เธอรู้ ขอเป็นคนที่อยู่ข้างหลังเธอ
อยู่ตรงนี้เพื่อคอยเฝ้าดู...ให้เธออยู่ในใจอย่างนี้ก็ดีอยู่แล้ว
(*,*,*)