INTRO :
เธอจับมือข้างซ้ายพาเขามา
เธอจับด้วยมือข้างขวาของเธอ
ชาตินี้จึงไม่ตั้งใจให้ฉันเจอ แต่ฉันก็เจอมากับตา...
เธออาจมองว่าฉันสบายดี ไม่เจ็บและไม่มีน้ำตา...
ที่เห็นเธอเดินมือกับเขามา อย่างฉันไม่มีหัวใจ
* ที่เห็นแล้วยังแค่นี้ ไม่เห็นไม่รู้แค่ไหน...
ก็อยากบอกเธอว่าเจ็บ มากกว่าที่เธฮประเมินเอาไว้
** ให้นับแค่รอยนิ้วมือ นั่นแหละคือรอยแผลใจ
ยิ่งเขาและเธอลึกซึ้งสักเท่าไร รอยแผลในหัวใจก็ลึกเท่า ๆ กัน
นับแค่รอยนิ้วพอ หนักหนาเกินพอแล้วแค่นั้น
เธอลองคิดดู ถ้าเจ็บแผลหนึ่งต่อหนึ่งวัน
sus4
คิดง่าย ๆ แค่นั้น ฉันต้องทรมาน ...... แค่ไหน
เธอปล่อยมือข้างซ้ายของเขามา....แต่มันคงไม่เกินนาที
แค่หวังให้มาบอกลากันซักที จากนั้นก็จูงมือเขากลับไป
(ซ้ำ * **)
