บัดนี้...
อันว่าความฮักนี้มันเจ็บปวดเหลือแสน
คราวแต่ฮู้ว่าแฟนเฮาสิจอนลาล้ำ
ไปทางก้ำ... ดอกแดนไกล
ใจป่านถูกไฟจี้ อุกอังเอ้ามะโน
ป้าดติโทความฮักเฮ็ดให้ใจว้าวุ้น
มันเลยขุ่น... ดอกมัวหมอง
ชาติได้ยินคำเว้าผุเฒ่าเจ้าเพิ่นจาว่า
อยากให้น้องนั้นหนา มีฐานะใหญ่โต
เป็นคนโก้... ดอกมั่นเฮียน
*
ความฮักนี้อ้ายสิเก็บมันไว้จอมขวัญ
ถึงสองเฮานี้... บ่ได้ควงแขน
**
น้องมันคนอยู่สูง อ้ายมันคนต้อยต่ำ
ป่านหงส์กับกาดำ ก้อนคำกับขี้ไถ
ปิดเส้นทางความรัก เฮาฮักกันบ่ได้
อ้ายมันขี้ถ่านไฟ มักกันไป..เดี๋ยวน้องสิเปื้อนมอม
มันเจ็บปวดรวดร้าวเข้าไปถึงข้างใน
บอก..ไผบ่ได้ ปานมีคนซุงอ้าย
ให้มันเป็นแผล ปวดใจคักแท้
ปานค้อนตอกหน่ำลง
ชาติว่าสองเฮานี้ ทำบุญกันมาน้อย
บ่ได้ฮ้อยมาลัย ใส่บาตรพุทธเจ้า
เลยบ่ได้เข้า... ดอกฮวมเคียง
| * | ** |
น้องมันคนอยู่สูง อ้ายมันคนต้อยต่ำ
ป่านหงส์กับกาดำ ก้อนคำกับขี้ไถ
ปิดเส้นทางความรัก เฮาฮักกันบ่ได้
อ้ายมันขี้ถ่านไฟ มักกันไป..
| ** |
อ้ายมันขี้ถ่านไฟ ฮักกันไป.. ใจน้องสิเปื้อนมอม