ทางที่ผ่านคืนและวันที่พ้นไป มีเรื่องราวที่หลากหลาย
เพิ่มขึ้นมากมายในแต่ละวัน เปรียบชีวิตดั่งหนังสือ
ที่รวมทุกความรู้สึกเหล่านั้น ตั้งแต่พบจนวันที่เราต้องแยกไป..
ทุกๆอย่างมีเส้นทางที่ต้องเป็น คนที่เคยได้มองเห็นแค่พริบตาเดียวก็อยู่แสนไกล
มีแค่ภาพเก่ากับสีทิ้งเพียงแค่ความทรงจำเอาถูกบันทึกลงหน้าสุดท้ายด้วยน้ำตา
* วันคืนที่ใช้ร่วมกันทำเป็นที่คั่นเพื่อเปิดขึ้นมา เวลาเหงาใจ
** เหมือนเดินกลับไปในวันของเรา เหมือนภาพวันเก่าอยู่
ในสายตาเสียงเพลงหนึ่งจะดังขึ้นมาเมื่อเธอจับมือฉันไว้
แววตาคู่เดิมที่เคยมองกัน ยืนยันว่ารักไม่เคยจางหาย
ความเป็นจริงแยกเราให้ไกลในความทรงจำหัวใจเราผูกพัน
ในที่สุดชีวิตเราต้องก้าวไปเจอเรื่องราวที่หลากหลาย เพิ่มขึ้นมากมายในแต่ละวัน
แต่ว่าเมื่อไหร่ที่เหงาหัวใจของเราจะเปิดหน้านั้น เพื่อซึบซับนาทีที่มันช่างสวยงาม
ซ้ำ ( * ,, ** ,, ** )