ฉันเหมือนต้นไม้ที่ขาดน้ำไร้ก้านใบ
แต่เธอเหมือนดอกไม้ที่สดใสทุกยาม
ฉันเหมือนก้อนดินที่ด่างพร้อยและต้อยต่ำ
แต่เธอเหมือนเมฆงามที่อยู่สูงเกินคว้า
* กับคนไม่สำคัญ
เธอสำคัญกว่าฟ้า กว่าใครบนโลกนี้
** เธอเป็นดังสายฝนของคนอ่อนไหว
เธอเป็นลมหายใจที่ฉันต้องมี
เป็นที่สุดสิ่งดีๆ ที่เจอ
พอใจแค่ได้รักๆ เธอเท่านั้น
เราไม่ต้องรักกันแต่ฉันต้องรักเธอ รู้ตัวเสมอ
หัวใจที่ซ่อนเร้น เต้นได้อยู่ ก็เพราะเธอ
หลงเหลือกี่วันนับจากนี้ไม่เป็นไร
ก็จะรัก จะใช้ให้หมดทุกนาที
พรุ่งนี้ต้องเป็นวันสุดท้ายก็ยินดี แค่วันนี้
พบเธอมันก็คุ้มนักหนา
(*,**)
(**)
ทุกวันที่โหดร้าย ฉันหายใจได้เพราะเธอ
