คอร์ดเพลง กวีบทเก่า - พาราด็อกซ์ (Paradox)

Intro :


แต่ก่อนทุกครั้งทีไร ได้อ่านได้เห็นในบทกวี

แค่อ่านแล้วทิ้งมันไป ไม่เคยไยดีไม่ซึ้งไม่ชวนฝัน


* ใจความนั้นก็มีแต่เรื่องเก่า

คือความรักที่กลายเป็นความเศร้า


อ่านไปก็งั้นๆ เรื่องราวที่ซ้ำๆ

อ่านไปยังขำ ซ้ำเติมเรื่องเก่า

ต้องมีคนสมหวัง ต้องมีคนชอกช้ำ

ไม่จำ ไม่ซึ้ง ไม่เกี่ยว กับเรา


จนวันที่เขาลืมเรา จู่จู่ความเหงาก็เกิดมี

กลับเกิดลึกซึ้งในบทกวี ได้อ่านอีกทีน้ำตาจะไหล

(ซ้ำ *)


** อ่านไปอย่างช้าๆ เรื่องราวคนช้ำๆ

แต่มันไม่ขำ เพราะเป็นตัวเรา

ไม่เคยจะนึกฝัน จะเจอเองสักครั้ง

กับความผิดหวัง ต้องเจ็บต้องเหงา


เก็บความหมายทุกตอน เก็บอักษรทุกตัว

อยู่ในหัวใจเราเข้าไปข้างใน

ให้มันช้ำไปอีก ให้มันช้ำกว่านี้

ให้มันสาแก่ใจ ให้ช้ำกว่านี้

Instru:

(ซ้ำ **)


อ่านไปอย่างช้าๆ รักมันช้ำๆ

แต่มันไม่ขำ เพราะเป็นตัวเรา

ไม่เคยจะนึกฝัน จะเจอเองสักครั้ง

กับความผิดหวัง ต้องเจ็บต้องเหงา

Instru:


ต้องเจ็บต้องช้ำเป็นอย่างตัวเรา