วันนี้ฉันมีนิทานอยากเล่าให้เธอฟัง นิทานเรื่อง ท ทหาร อดทน
เวลาเขายืนเขาแนบปืนกลไว้ข้างกาย
ทั้งที่เขาไม่เคยใจร้ายและไม่เคยคิดฆ่าคน
แต่เป็นอีกคืนที่เขาต้องออกลาดตระเวน
เป็นหน้าที่ของกองพันทหารราบผู้รักตัวเอง
น้อยกว่าชนในชาติไทย เพราะรู้ว่าเลือดเนื้อเขาจะสละไม่ให้เราเป็นทาสใคร
ในขณะนั้น ผู้ก่อการร้ายซุ่มโจมตี เสียงปืน ดังสนั่นตอนเวลา
เลยเที่ยงคืนกว่า เสียงระเบิดดังก้องกึกไปทั่วทั้งป่า
พร้อมเสียงกระสุนปืนทะลุตัวจ่า
เขารีบยกปืนกลข้างกายประทับบ่า ในขณะที่ยิงสวนไปเขาคิดแต่ว่า
ถ้าคืนนี้เป็นคืนสุดท้ายของชีวิต เขาก็ยินดีที่จะสละทุกอย่างด้วยยศอันน้อยนิด
ขอเพียงคนในชาติได้หลับสบาย เขาจะยืนหยัดปกป้องแผ่นดินแม้ชีพมลาย
ในราตรีที่ด้ามขวานลุกเป็นไฟ ประเทศไทยเจ้าเอ๋ยมีคนฝากเพลงนี้มาให้
* หลับตาเถอะนะ ขอให้เธอหลับฝันดี คืนนี้ไม่ต้องห่วง
ตรงนี้ฉันจะดูแล ด้วยชีวิตของฉัน
ในคืนที่ผมกินเหล้าอยู่นั่งเล่น ในคืนที่ป้าข้างห้องยังตั้งวงป๊อกเด้ง
คืนที่เด็กมัธยมนั่งท่องตำราเอนท์จุฬา คืนที่ใครหลายคนลืมชื่อคนเดือนตุลา
คืนที่คุณนอนหลับอยู่บนเตียง ทั้งหมดคือคืนเดียวกันกับเสียงปืนที่ดังเปรี้ยง
ของทหารต่อต้าน ข.จ.ก. ผู้ไม่ยอมให้ใครมาเผาโรงเรียน เผาตำรา ส.ป.ช.
และยังไม่มีตอนจบของนิทาน มีเพียงแต่ตอนรุ่งสางไม่เป็นศพก็พิการ
เพราะในทุกเช้าที่เราตื่นมาเมาขี้ตา
มันคือเช้าแห่งการสูญเสียที่ 5 องศา 37 ลิปดา
เขาตายเพื่อคนในชาติจะหลับสบาย
เขาจะยืนหยัดปกป้องแผ่นดินแม้ชีพมลาย
ในราตรีที่ด้ามขวานลุกเป็นไฟ ประเทศไทยเจ้าเอ๋ยมีคนฝากเพลงนี้มาให้
(ซ้ำ *)
ฝากดาวบนฟ้า ร้องเพลงนี้ให้เธอฟัง
หากฉันไม่ได้กลับ อย่างน้อยให้เธอหลับ สบายก็พอแล้ว
(ดนตรี)
