เหมือนเคยโดนเธอทำร้าย เกิดเป็นแผล
เจ็บจนร้องไห้เสียใจ
เหมือนฉันเป็นคนโดนทิ้ง แต่จริงๆก็ไม่รู้ด้วยเหตุใด
หรอเพราะฉันก็ลมนับ แต่บาดแผล
เมื่อน้ำตาแห้งความเจ็บมันก็หาย
หรือเพราะฉันไม่ดีพอ หรอเธอขอ ไม่ให้ฉันดีเกินไป
ทำไมดูทุกอยาง มันจางและลบเลือน
เวลาอาจจะย้ำเตือน ว่าอย่าลืม สิ่งที่เธอทำเอาไว้
ไปไม่กลับเขาเรียกคนตาย
ไอ้พวกยอมให้เขาโขกสับ ยอมให้เขากินตับ
ยอมให้เขาโกหกสับปรับ ไปไปกลับกลับน่ะ เขาเรียกของตาย
ข้ามกูเหมือนทางม้าลาย แล้วก็ตบตีกูเหมือนกับยุงลาย
แต่สุดท้ายแล้วหัวใจมันกับละลาย แค่เพียงเขาง้อด้วยสติ๊กเกอร์ไลน์
ฉันเคยโดนคำถามเจ็บอยางนั้น ก็ยังยอมให้เธอซ้ำแผลเก่า
ถึงแม้ทรมานกว่านี้ ก็จะเอา หากมันได้รักทั้งใจจากเธอ
ที่มันทำให้ทุกอย่าง เลือนลางและลบเลือน
ก็ใจมันคอยย้ำเตือน เรื่องดีๆ ให้มันล้างเรื่องอื่นไป
เธอเลวเธอร้ายยังไง ฉันไม่เคยจะจำเรื่องตอนนั้นได้
อยากจะจำว่าเธอโหด เธอเหี้ยมยังไง
แต่ทุกทุกครั้งที่เธอให้กลับไป
ฉันก็ลืมว่าเธอเลว เธอร้ายยังไง
ฉันไม่เคยจดจำเรื่องตอนนั้นได้
อยากจะจำว่าเธอโหด เธอเหี้ยมยังไง
แต่ทุกๆครั้งที่เธอให้กลับไป ฉันจำได้แต่เรื่องดีดี
ฉันจำได้แต่เรื่องดีดี
เพื่อนคนไหนก็ด่าว่าแฟนของมึงจะพาจน
แต่เพื่อนแม่งไม่เข้าใจตรรกะของแมลงวันกับอาจม
ใครเห็นสิ่งปฏิกูลแต่กูมองเห็นแต่แสงประภาคาร
ถ้าบัวมันมีสี่เหล่า กูคงเป็นบัวชั้นบาดาล
เหมือนปล่อยให้น้ำตามันชะลางอายไลน์เนอร์ส
กินหญ้าซะบ้างก็ดีอย่างน้อยก็มีแร่ธาตุไฟเบอร์
แม้ว่าบางที เหมือนอยู่ในปาร์ตี้ที่ร้อนอย่างกับไฟเยอร์
ปวดจนอยากจะตายแทบอยากจะกินไฮเตอร์
ไม่กลัวจะตกมาเจ็บเหมือนเด็กติดสไลเดอร์
เพราะกูคือมาโซคิสม์ทที่เป็นอัลไซเมอร์
ทำไมดูทุกอยาง มันจางและลบเลือน
เวลาอาจจะย้ำเตือน ว่าอย่าลืม สิ่งที่เธอทำเอาไว้
ว่าเธอเลวเธอร้ายยังไง ฉันไม่เคยจะจำเรื่องตอนนั้นได้
อยากจะจำว่าเธอโหด เธอเหี้ยมยังไง
แต่ทุกทุกครั้งที่เธอให้กลับไป
ทุกทุกครั้งให้กลับไป ฉันก็พร้อมจะกลับไป
หวังว่าเธอจะกลับตัว หวังว่าเธอจะกลับใจ แต่เปล่าเลย
ให้โอกาสเธอก็ยังเลว นานวันไปเธอก็ยิ่งเลว
แล้วสุดทายตัวฉันก็ลืม ตัวฉันก็ลืม ตัวฉันก็ลืม
เธอเลวเธอร้ายยังไง ฉันไม่เคยจะจำเรื่องตอนนั้นได้
อยากจะจำว่าเธอโหด เธอเหี้ยมยังไง
แต่ทุกทุกครั้งที่เธอให้กลับไป
ฉันก็ลืมว่าเธอเลว เธอร้ายยังไง
ฉันไม่เคยจดจำเรื่องตอนนั้นได้
อยากจะจำว่าเธอโหด เธอเหี้ยมยังไง
แต่ทุกๆครั้งที่เธอให้กลับไป ฉันจำได้แต่เรื่องดีดี
