(เขาหิวครั้งใด) ฉันเดินเข้าครัว
(เขาหิวเขาทำ) ฉันนั้นทำเอง
(เขาหิวเขาทำ) ทำเป็นอย่างเดียว
ไข่เจียวนั้นง่ายทำบ่อย
(แค่เพียงน้ำมันวางลงบนเตา รอไฟให้ร้อน)
ให้เหลืองเหลืองและหอมกรุ่น ฟูฟู ดูน่ากิน
(อาหารแสนโปรด) ฉันทำไข่เจียว
(หุงหากินเอง) ฉันนั้นทำเอง
(แล้วชักแล้วชวน) ใครชิม ใครชม
ใครดมก็ชมกันทั่ว
(แค่เพียงน้ำมันวางลงบนเตา รอไฟให้ร้อน)
ถึงกระนั้น ก็ทุกคนทำเป็นนะไข่เจียว
*(ขอถาม..) เขาถาม..
(ขอถามเขา เขาเติมอะไรใส่)
ฉันเติมอะไรลงไปในไข่
(เขาตอบ..) ขอตอบ..
(ใส่ความตั้งใจนั้น)
และแสนสำคัญ จริงใจกับไข่
(ชีวิตเขานั้น) ฉันทำอย่างเดียว
(เขาฝนเขาฝึก) ฉันฝึกทุกวัน
(ร้านเล็กนิดเดียว)
ทำเพียงไข่เจียวอย่างเดียวก็มีคนสั่ง
แค่เพียงน้ำมันวางลงบนเตา รอไฟให้ร้อน
ทุกที่ทุกแห่งรู้จัก คนดังนายไข่เจียว
(*)
(ร้านเขาร้านใหญ่) ขายเพียงไข่เจียว
(รับทรัพย์ทุกวัน) และรับรางวัล
(เขาสอนนักเรียน)
เปิดเป็นโรงเรียน โรงเรียนสอนการเจียวไข่
(แค่เพียงน้ำมันวางลงบนเตา รอไฟให้ร้อน)
ฉันต้องรับ ต้องรับมา ปริญญาทางไข่เจียว
(วางลงบนเตา รอไฟให้ร้อน)
แม้สิ่งนั้นจะนิดเดียว เดียว เดียว เดียว เดียว...