ความรักเอย ฉันไม่เคยที่จะพบคนที่รักฉันจริง
เพิ่งได้รู้ว่ามึงนั้นต้องเจ็บช้ำจากความรักคล้ายๆคนหกล้มโดนเหยียบซ้ำ ขำไม่ได้เลยใช่ไหม โว โอ๊ะ โอ
ก็ไม่รู้ว่ากูต้องทำอย่างไร ปลอบแบบไหนให้มึงนั้นจะได้หายคลายเศร้าหมอง ร้องเพลงอะไรแม่งก็ทำน้ำตานอง
เพลงที่น้าแอ๊ดเค้าเคยแต่งเพลงปลอบโยนชีวิตเค้าเคยบอกให้ได้คิดบอกว่าความรักไม่ใช่เรื่องใหญ่ในชีวิตเรา
แต่เพอร์เฟคบอกมึงว่า
ถ้ารักมันเป็นเกม มันก็ต้องจบลงแบบsamesame
นั่นก็คือการค้นพบว่าใครที่จะเข้ามาเล่น สุดท้ายเค้าก็จะได้เห็นว่าการพรากจากคนรักมันก็คือจุดจบของเกม
แล้วมึงจะจริงจังกันไปทำไม กับรูปรสและสัมผัสที่เคยได้รับไว้
มองดูให้ดี ไม่มีอะไรที่เป็นของมึง ขนาดตัวมึงยังไม่ใช่ของมึง และเธอก็คงจะไม่ใช่ของมึง
(พูด)มึงรู้ป่ะ แม่งไม่มีอะไรที่เป็นของมึงหรอก ตัวมึงน่ะยังไม่ใช่ของมึงเลย แล้วมึงคิดว่าเค้าจะเป็นของมึงเหรอ
ให้เป็นเพลงหนึ่งที่สอน บอกมึงให้รู้ว่า ปล่อยวางเมื่อไหร่ เจ็บจึงจะหาย...รักไม่ใช่เรื่องใหญ่ในชีวิตเรา
แต่เพอร์เฟค ร๊อคสตาร์บอกมึงว่า
ถ้ารักมันเป็นเกม มันก็ต้องจบลงแบบsamesame
นั่นก็คือการค้นพบว่าใครที่จะเข้ามาเล่น สุดท้ายเค้าก็จะได้เห็นว่าการพรากจากคนรักมันก็คือจุดจบของเกม
แล้วมึงจะจริงจังกันไปทำไม กับรูปรสและสัมผัสที่เคยได้รับไว้
มองดูให้ดี ไม่มีอะไรที่เป็นของมึง ขนาดตัวมึงยังไม่ใช่ของมึง และเธอก็คงจะไม่ใช่ของมึง
ความรักเอย ฉันไม่เคยที่จะพบคนที่รักฉันจริง
ความรักเอย ฉันไม่เคยที่จะพบคนที่รักฉันจริง
ถ้ารักมันเป็นเกม มันก็ต้องจบลงแบบsamesame
นั่นก็คือการค้นพบว่าใครที่จะเข้ามาเล่น สุดท้ายเค้าก็จะได้เห็นว่าการพรากจากคนรักมันก็คือจุดจบของเกม
แล้วมึงจะจริงจังกันไปทำไม กับรูปรสและสัมผัสที่เคยได้รับไว้
มองดูให้ดี ไม่มีอะไรที่เป็นของมึง ขนาดตัวมึงยังไม่ใช่ของมึง และเธอก็คงจะไม่ใช่ของมึง
