INTRO :
ก็มีคนตั้งมากมาย แต่ทำไมทำไมต้องเป็นเธอ
คนที่เราไม่ควรให้ใจ แต่ยิ่งห้ามก็ยิ่งฝันละเมอ
*แต่ว่าเขามีเจ้าของอยู่และเราก็รู้จัก
แต่รักมันไม่เคยฟังหรอกเหตุผล
ความรู้สึกแทบเก็บไม่ไหว
แต่ไม่รู้จะทำยังไง ใจมันเกิดสับสน
**เก็บความลับที่มีในใจเอาไว้ ไม่บอกใคร
ก็เขาเป็นคนที่เพื่อนเรารักจนหมดใจ
แล้วทำไมยังคิดถึงเขาอยู่เรื่อยไป ใจนะใจ
แค่เพียงมองสบตาก็คิดไปอีกไกล
หรือว่าเราเป็นคนที่ใจร้าย
บอกใจ จำไว้ว่าไม่มีสิทธิ์ จำไว้ว่าเป็นเรื่องผิด
คิดเท่าไร ไม่ยอมลบเลือนซักที
ก็ไม่อยากจะคิดเอง แต่ทำไมทุกครั้งที่มองไป
เป็นต้องเจอะต้องเจอสายตา
ที่เขามองกลับมาเหมือนรู้ใจ
(ซ้ำ*/**)
แต่พอมันเผลอ เผลอเข้าทีไร
ใจมันคอยจะคิด เวลาที่ใกล้ชิด
มันห้ามตัวเองไม่ได้ ไม่ได้จริง ๆ จะให้ทำยังไง
ไม่เคยจะคิดต้องเจอกับตัวเอง
ก็ไม่อยากจะเป็นอย่างนี้ซักเท่าไหร่
จะรักก็ทรมานในใจ
จะไม่รักก็ยังคงทรมานอยู่เหมือนเดิม..
เก็บความลับที่มีในใจเอาไว้ ไม่บอกใคร
ก็เขาเป็นคนที่เพื่อนเรารักจนหมดใจ
แล้วทำไมยังคิดถึงเขาอยู่เรื่อยไป ใจนะใจ
แค่เพียงมองสบตาก็คิดไปอีกไกล
หรือว่าเราเป็นคนที่ใจร้าย
บอกใจ จำไว้ว่าไม่มีสิทธิ์ จำไว้ว่าเป็นเรื่องผิด
คิดห้ามใจ
เก็บความลับที่มีในใจเอาไว้ ไม่บอกใคร
ก็เขาเป็นคนที่เพื่อนเรารักจนหมดใจ
แล้วทำไมยังคิดถึงเขาอยู่เรื่อยไป ใจนะใจ
แค่เพียงมองสบตาก็คิดไปอีกไกล
หรือว่าเราเป็นคนที่ใจร้าย
บอกใจ จำไว้ว่าไม่มีสิทธิ์ จำไว้ว่าเป็นเรื่องผิด
คิดห้ามใจ ไม่ให้ทำร้ายเพื่อนเรา
เก็บความลับที่มีในใจเอาไว้ ไม่บอกใคร
ก็เขาเป็นคนที่เพื่อนเรารักจนหมดใจ
แล้วทำไมยังคิดถึงเขาอยู่เรื่อยไป ใจนะใจ
แค่เพียงมองสบตาก็คิดไปอีกไกล
หรือว่าเราเป็นคนที่ใจร้าย
บอกใจ จำไว้ว่าไม่มีสิทธิ์ จำไว้ว่าเป็นเรื่องผิด
คิดห้ามใจ ไม่ให้ทำร้ายเพื่อนเรา...till fade
