เด็กน้อย...เธอมีแววตาไร้เดียงสา
เจ้าเด็กน้อย...ไร้เร่กลและมารยา
เด็กน้อย...เธอมีความรัก...ในดวงตา
เด็กน้อย...ถวายร่างกายและวิญญาณ
อย่างน้อย...ก็ได้ความรักที่เรียกหา
แต่สุดท้าย...พบความจริง...สิ้นศรัทธา...
ไร้หวานวาจา ถึงคราบน้ำตา ชอกช้ำระทม
*เมื่อรัก...มันระบม เจือปนด้วยความใคร่
เมื่อรัก...ที่เธอยน หวังแค่ร่างกาย
เด็กน้อย...พบความจริง... ยากเกินทำใจ
ทิ้งรอยแผลไว้ แด่ผู้สร้างเธอ
เด็กน้อย...ผ่านกาลเวลาไร้เดียงสา
เจ้าเด็กน้อย...พบสัจธรรมในดวงตา
เด็กน้อย...พบความรัก...ที่ศรัทธา
อยู่ไม่ไกลตา แรกเธอลืมตา จนโลกความจริง
