ความจริงที่เคยได้ถือ ในมือของวันที่ผ่าน
ที่ซ่อนในเงาน้ำตาของความโกหก
ศักดิ์ศรีที่เหลือของฉัน เศษความสัมพันธ์ของเรา
จากอดีตที่แตกละเอียดลงตอนนี้
* อย่าโทษฉันเลย ถ้าเธอจะไป จงทําเพียงแค่ไป เท่านั้น
** ฝนโปรยปรายจากฟ้า ร่วงลงมา
ฝากเหตุผลจากเธอ อยู่ในฝนที่คอยทําร้ายในใจ
ความหนาวเย็นในคําถากถางที่เธอปลอบ
บอกความจริงมากมาย ในเหตุผลที่ต่าง ของเรา
วันที่เราได้พบ วินาทีที่หากันเจอ
มันเคยได้เกิดความหมายจริงๆ ใช่ไหม
แต่ความงามของวันเหล่านั้น จงไปจากฉันเสียเถิด
เมื่อฉันไม่อาจแบกไว้คนเดียว
(*,**)
ความทรงจำ เธอและฉัน คือความว่างเปล่า อ้างว้าง
มันจางหาย จางไป จางไป จางไป จางไป
(**,**,**)