INTRO :
ต้องอยู่คนเดียวทุกวัน ฉันต้องอยู่ลำพังทุกคืน
ไม่อาจฝืน ชีวิตที่ดำเนินมา
อยากเปลี่ยนแปลงอยู่เหมือนกัน
แต่ว่ายากที่จะตามหา สักคน คนที่จะมารักเรา
ได้แต่นั่งดูผู้คน แล้วก็บ่นในใจเรื่อยมา
เฝ้าอิจฉา ใครเขาที่มีคู่กัน
ก็เบื่อที่จะต้องทน อยากจะพบคนที่เคยฝัน
ให้ฉัน ไม่ต้องมาทนเหงาใจ
* เหม่อมองด้ายซ้ายไม่มีใคร
แลทางขวาก็ว่างเปล่า
รอบกายเราไม่มีใครซักคน
** ทำไมมันช่างเหงา... เหลือเกิน
ท้องฟ้าดวงดาวก็เมิน...ฉันไป
ก้อนหินต้นหญ้าใบไม้ ก็ไม่สนใจ
ปล่อยฉันให้อยู่คนเดียว....อย่างนี้
ทำไมมันช่างเหงา....นะเธอ
ไม่รู้ว่าจะได้เจอ.....เมื่อไหร่
คนที่จะคอยส่งยิ้ม และคอยห่วงใย
ในยามที่เหงาใจเหลือเกิน
(ดนตรี)
(ซ้ำ * ** )
คนที่จะคอยส่งยิ้ม และคอยปลอบใจ
ในยามที่เหงาใจเหลือเกิน
