Intro:/ ...
อกหักดังโครม มันโดน จู่โจม ไม่ได้ตั้งตัว
เมื่อสาวหนี ไปพันพัว เธอหันไปคั่ว กับหนุ่มเทคโน
ตรอมอก ตรอมใจ กินข้าวไม้ได้ ร่างกายซูบโซ
ทุกวันรอแต่เบอร์โทร เผื่อมันจะโชว์เบอร์เธอหน้าจอ
กินเหล้าให้ลืม มันก็ดันลืม แค่ตอนที่เมา
ทำงานจดเย็นแต่เช้า เลิกงานก็เหงานั่งเศร้าใจท้อ
เลยต้องเรียนราม เพื่อดามหัวใจที่มันฟอๆ
อ่านหนังสือสายตาจดจ่อ ให้ใจได้พอลืมเธอสักที
* เรียนรามดามใจไม้ให้มันเพ้อ ให้สมองมันเบลอ
ลืมเธอสักหนึ่งสองปี
หน่วยกิจเท่าไหร่ มีไว้ให้ลงจะลมหมดที่มี เรียนสามคณะต่อปี
ไม่ให้มันมีเวลาไปเหงา
** สี่ปีเรียนจบ ก็คงจะครบหลักสูตรทำใจ ความเหงามันคงมะลาย
ไปจากหัวใจผู้ชายคนเศร้า
วันรับปริญญา คงได้มองฟ้าด้วยใจเบาๆ พ่อขุนคงให้พรเรา
ไม่กลับมาเศร้าจนเข้าเรียนราม
Solo:/
( ซ้ำ * , ** )
Solo:/
