สาวมอเตอร์ไซค์
จรัล มโนเพ็ชรสุนทรี เวชานนท์
Intro:
อ้ายคนจนจำต้องทนปั่นรถถีบ
จะไปจีบอีน้องคนงาม
พอไปถึงอ้ายก็ฟังเอิ้นถาม
พอไปถึงอ้ายก็ฟังเอิ้นถาม
อีน้องคนงามกินข้าวแลงแล้วกา
สาวเจียงใหม่
จรัล มโนเพ็ชรสุนทรี เวชานนท์
Intro:
ต่อนยอน ต๊ะต่อนย้อน ต๊ะต่อนย่อน ต๋อนย่อน ต๋อนยอน
ข้าเจ้าเป๋นสาวเชียงใหม่ แห๋มบ่เต้าใดก็จะเป็นสาวแล้ว
ตึงวันมีบ่าวมาแอ่ว มาอู้มาแซว เป็นคนหละปูน
พี่สาวครับ
จรัล มโนเพ็ชรสุนทรี เวชานนท์
พี่สาวครับ....สวัสดีครับพี่ครับ
จ๋ำน้องจายคนนี้ได้ก่
จ้ำได้บ่ได้ก่บอกมา....ล้า....ลา
เจอกันเมื่อสองสามปี๋ก่อน
ผมยังหละอ่อนและซนแก่น
ฮักเป๋นพี่สาว บ่ได้เมาเอาเป๋นแฟน
พี่ก่ฮักผมเป็นน้องจาย
ลันลันลัน ลา ลัน ลา ลัน ลัน ลัน ลัน ลา ลัน ลา
ลัน ลา ลัน ลัน ลัน ลาลัน ลา ลันลาล้าลันลัน ลา
รางวัลแด่คนช่างฝัน
จรัล มโนเพ็ชรสุนทรี เวชานนท์
บนทางเดิน ที่มีขวากหนาม ถ้าเธอคร้าม ถอยไปฉันคงเก้อ
ฉันยังพร้อม ช่วยเธอเสมอ เพียงตัวเธอ ไม่หนีไปเสียก่อน
อย่ากลับคืนคำ เมื่อเธอย้ำสัญญา
อย่าเปลี่ยนวาจา เมื่อเวลาแปรเปลี่ยนไป
ให้เธอหมายมั่นคง แล้วอย่าหลงไปเชื่อใคร
เดินทางไปอย่าหวั่นไหวใครขวางกั้น
มีดวงตะวัน ส่องเป็นแสงสีทอง
กระจ่างครรลองให้ใฝ่ปองและสร้างสรรค์
เมื่อดอกไม้แย้มบาน ให้คนหาญสู้ไม่หวั่น
คือรางวัล แด่ความฝันอันยิ่งใหญ่ ให้เธอ
เมื่อดอกไม้แย้มบาน ให้คนหาญสู้ไม่หวั่น
คือรางวัล แด่ความฝันอันยิ่งใหญ่ ให้เธอ
Outro:
