INTRO :
เนิ่นนานเวลามันเนิ่นนาน
ที่เธอมีคำแบบเดิมให้ฉัน
ให้มาเพียงคำว่าเพื่อนกัน
แต่สิ่งที่ทำมันมากกว่านั้น
ไม่เลย มันคงไม่ใช่เลย
เพราะใจเธอคงเปลี่ยนไปเหมือนฉัน
เธอคงกล้าที่จะไม่ปฏิเสธใช่ไหม
เรามีอะไรที่มันลึกซึ้งให้กัน
จ้องตาเวลาเธอจ้องมา ก็ดูว่าเธอมีใจให้ฉัน
ใกล้กัน เวลาเราใกล้กัน
อะไรที่ทำให้เธอสั่นไหว
ล่องลอย ใจมันก็ล่องลอย
ทุกทีที่เราไกลกันใช่ไหม
ความเป็นเพื่อนคงไม่ใช่ความรู้สึกแบบนี้
แล้วเธอจะเปลี่ยนบางอย่างได้ไหม
*เปลี่ยนจากคำว่าเพื่อนเป็นคำว่ารัก
มันคงจะไม่ยากอะไรใช่ไหม
แค่เธอถามใจของเธอ ลองทำตามที่ใจนั้นสั่ง
เปลี่ยนจากเป็นแค่เพื่อนเป็นคนที่รัก
ทิ้งคำเดิม ๆ นั้นไป
อยากให้รู้ว่าตัวฉันยังรออยู่
เฝ้ารอคำพูดของใจ(ว่ารักกัน...)
ยากเย็น มันคงไม่ยากเย็น
ถ้าเธอจะเป็นตัวเองซักครั้ง
เมื่อใจ เราเองก็รู้กัน กับสิ่งที่เธอยังเก็บมันไว้
เข้าใจ เธอคงจะเข้าใจ ฉันมีใจให้กับเธอแค่ไหน
คำว่าเพื่อนมันยังกั้นให้เราดูห่างเหิน
แล้วเธอต้องการจะเปลี่ยนมันไหม
(ซ้ำ*)
(ดนตรี)
(ซ้ำ*/*)
