เสียงสายฝนปนกันเสียงของน้ำตา เพราะว่าคนที่เธอรักมาร่ำลา
น้ำใสๆไม่เคยแห้งจากสองตาของเธอตั้งแต่วันนั้น
เธอคิดถึงเขาทุกวันและทุกคืน เธอร้องไห้ไม่ว่าจะนอนหรือตอนตื่น
เมื่อไหร่วันคืนที่ร้ายๆ จะพ้นไป
แต่วันนึงที่เขาเดินเข้ามา เธอนั้นแทบไม่เชื่อในสายตา
เธอนั้นถามว่าเขาไปไหนมา เขาไม่ตอบได้แต่ยิ้ม
หรือว่าภาพที่เธอเห็นมันไม่จริง หรือว่าภาพที่เธอเห็นเป็นแค่ฝัน
ถ้าเป็นอย่างนั้นช่วยปล่อยให้เธอฝันตลอดไป
* เธอร้องไห้ไปกับสายฝน
ก่อนจะพบใครบางคน เมื่อลมหนาวพัดมา
ความหนาวสั่น พลันจางหายในอ้อมกอดนั้น
** ในอ้อมกอดอบอุ่นที่คุ้นเคย เพียงเท่านี้ก็เพียงพอ
จะทำให้คืนและวันที่เหลืออยู่ มีความหมายไปตลอดกาล
สายลมหนาวกำลังโอบล้อมเธอ และความรักของเขาก็เช่นกัน
นับจากนี้เธอจะไม่ไหวหวั่น ไม่ว่ามันจะอย่างไร
เพราะว่าเขาจะยืนเคียงข้างเธอ ไม่ว่ามันจะนานสักแค่ไหน
ต่อจากวันนี้เธอและเขาจะไม่จากกัน
(ซ้ำ */**)
สายลมหนาวกำลังจะพัดผ่าน นำเอาความรักของเธอคืนมา
อีกไม่นาน อีกไม่ช้า
(ซ้ำ *)
*** เธอไม่กลัวอีกแล้วกับสายฝน
และจะรักกันไปจนตราบชั่วนิจนิรันดร์
ไม่มีวัน ที่ตัวเขาและเธอจะเปลี่ยนใจ
(ซ้ำ *)