INTRO :
ที่เธอเห็นว่าฉันสบายดี
อยู่อย่างนี้คนเดียว..ก็อยู่ไหว
ถึงเธอมีคนอื่น ฉันก็ลืมเธอได้..
แต่เธอรู้ไหมว่ามันไม่ใช่เลย..
* เมื่อความเป็นจริง ฉันไม่ได้เป็นอย่างนั้น
แค่พยายาม.. ทำตัวให้เข้มแข็ง..
ปกปิดความอ่อนไหว.. ในใจนี้..
** คนอย่างฉัน..เก่งแต่ปากรู้หรือเปล่า
อยู่อย่างเหงาๆ..ยากแค่ไหนสำหรับฉัน
ต้องยืมรอยยิ้มจากใคร.. ประทังความเหงาใจ..ไปวันๆ
คนอย่างฉัน.. เก่งแต่ปากหัวใจเปราะ
ฉันแกล้งพูดคุย..แกล้งหัวเราะไปอย่างนั้น
ทุกทีที่เจอกับเธอ.. ในใจก็ยังสั่น.. ยังผูกพัน..
แต่ต้องเก็บมันไว้เพียงคนเดียว..
จะกี่ครั้งที่มองเธอกับเขา
ต้องปวดร้าว..ต้องเหงาแทบขาดใจ
ไม่มีคนให้กอด เหมือนเธอมีคนใหม่..
หยุดใจไม่ให้หวั่นไหวไม่ได้เลย..
(ดนตรี)