พอได้มาเห็นหัวใจมันเต้นตึ๊ก ๆ
เป็นห่าว ๆ คึก ๆ โลดนึกอยากซูน อยากซูน
เอาหน้าซบลง ไซคือสิเป็นตาอุ่น
หน้าซบลง ไซคือสิเป็นตาอุ่น
ปานเอาลูกบอลลูน ยัดเสื้อในไว้หนอนาง
ดีใจคักหลาย มาโพสให้เอาเหลือ
เห็นแล้วบ่อยากเมือ หนยันซั่นบ้านซอง
มีพ่อบ้านฮังมิ้ม ไผเด้สิได้ลอง
มีพ่อบ้านฮังมิ้ม ไผเด้สิได้ลอง
ถ้าได้เป็นเจ้าของ สิกราบเซา กราบแลง
เฮ็ดบุญด้วยอันใด๋ จังได้มาใหญ่แฮง
อ้ายสวรรค์คำแพง นี่พอเป็นบุญตา
ป่าสมมาตรยังได้เห็น ลดเป็นดังคำเขาว่า
สิป่านฮือว่าได้ซา เขาเอิ้นว่าน้องฮังมิ้ม
บัดอ้ายเอิ้นถาม เจ้าเบะปากใส่บ่หัน
เฮ็ดคือจังเกลียดกัน ตั้งแต่ชาติปางใด๋
บ่เคียดให้เจ้าดอก ย้อนอ้อนซอนเอิ้ดใหญ่
นอนให้เหยียบกะได้ อ้ายสิบ่ถือสา
หวังเอิ้นเจ้าหลาย ว่ายามไปยามมา
อ้ายสิขันอาสา ช่วยหิ้วกะตาฮังมิ้ม
อ้ายเป็นห่วงหลาย ย่านมันไหลย้อยถิ่ม
บัดเจ้าหน้าฮังมิ้ม สิเป็นลมลงทวน
บัดยามเจ้าย่าง ย่านเจ้าลมหัวซัด
กะหน้าคือสิหนัก ฟันบึ้ม ฟันบึ้ม ฟันบึ้ม ฟันบึ้ม
ถ้าได้เป็นผัว สิฮักเจ้าแบบบ่ลืม
บ่ให้โศกให้ซึม บ่หนีหน่ายเมินหมาง
ทุกข์ยากปานใด๋ แม้นอดตายกะซ่าง
สิเฝ้าแบบบ่ห่าง บ่วางน้องแก่ไผ
ย่านพวกหน้าหล่อ มาลักฮักเจ้าไป
หากชาตินี้ต้องตาย ก็ขอตายบนอกนาง
สิร้องเพลงกล่อม บ่ยอมให้น้องเหงา
บัดยามกินข้าว อ้ายสิป้อนดอกนาง
บัดยามเข้าส้วม อ้ายบ่ให้น้องย่าง
อุ้มไปนั่งละขาล่าง จะยอมน้องสู่อัน
ย่านแอบบ่ได้ แนมใหญ่ ๆ อย่างว่า
อันละสามโลห้า พี่เอิ้นว่าฮังมิ้ม
ย่านแต่เฒ่าตาย บ่ได้บายได้ซิม
โอ้ย ฮังเอ๋ย ฮังมิ้ม ย่านบุญอ้ายบ่ถึง
บัดยามเจ้าย่าง ย่านเจ้าลมหัวซัด
กะหน้าคือสิหนัก ฟันบึ้ม ฟันบึ้ม ฟันบึ้ม ฟันบึ้ม
ถ้าได้เป็นผัว สิฮักเจ้าแบบบ่ลืม
บ่ให้โศกให้ซึม บ่หนีหน่ายเมินหมาง
สิร้องเพลงกล่อม บ่ยอมให้น้องเหงา
บัดยามกินข้าว อ้ายสิป้อนดอกนาง
บัดยามเข้าส้วม อ้ายบ่ให้น้องย่าง
อุ้มไปนั่งละขาล่าง จะยอมน้องสู่อัน
ย่านแอบบ่ได้ แนมใหญ่ ๆ อย่างว่า
อันละสามโลห้า พี่เอิ้นว่าฮังมิ้ม
ย่านแต่เฒ่าตาย บ่ได้บายได้ซิม
โอ้ย ฮังเอ๋ย ฮังมิ้ม ย่านบุญอ้ายบ่ถึง
ย่านบุญอ้ายบ่ถึง
