น้องกะฮู้อยู่ตั๋ว ว่าอ้ายฮักอ้ายแพงส่ำใด๋
ทั้งชีวิตจิตใจ อ้ายทุ่มเทให้เหมิดทุกอย่าง
แล้วเกิดหยังขึ้น กับจุดยืนหัวใจของนาง
เจ้าเปิดช่องให้เขามาย่าง บนทางฮักเฮา
เบิ่งเขาคือใกล้ชิด สนิทสนมกับน้องหลายแท้
ทุกครั้งที่เขามาแว้ กะซื้อของฝากมาบ่เซา
ซวนกันเที่ยวห้าง อ้ายได้แต่ย่างซอมเบิ่งน้องกับเขา
โอกาสอ้ายได้เลื่อนเป็นแฟนเก่า อยู่บ่ไกล
แต่บ่เคยถอดใจ แม้อ้ายใกล้แพ้กะซ่าง
เมื่อใจไปฮักนาง สิให้อ้ายย่าง หลบไปไส
ขอทำหน้าที่ ฮักเจ้าอย่างนี้ ไปจนนาทีสุดท้าย
แม้จะเจ็บปวดใจเพียงไหน แม้จะโดนเจ้าทิ้งห่างไกล
อ้ายกะบ่ยอมหนี
ได้แค่เพียงวอนเว้า ว่าอย่าฟ่าวฮักเขาหลาย
ให้เห็นแก่หัวใจ ของอ้ายที่เคยฮักคนดี
ขอได้อยู่ใกล้ ได้เอิ้นน้องว่าแฟนอีกปี
แม้โอกาสค่อนข้างริบหรี่ กะบ่ถอดใจ
แต่บ่เคยถอดใจ แม้อ้ายใกล้แพ้กะซ่าง
เมื่อใจไปฮักนาง สิให้อ้ายย่าง หลบไปไส
ขอทำหน้าที่ ฮักเจ้าอย่างนี้ ไปจนนาทีสุดท้าย
แม้จะเจ็บปวดใจเพียงไหน แม้จะโดนเจ้าทิ้งห่างไกล
อ้ายกะบ่ยอมหนี
แต่บ่เคยถอดใจ แม้อ้ายใกล้แพ้กะซ่าง
เมื่อใจไปฮักนาง สิให้อ้ายย่าง หลบไปไส
ขอทำหน้าที่ ฮักเจ้าอย่างนี้ ไปจนนาทีสุดท้าย
แม้จะเจ็บปวดใจเพียงไหน แม้จะโดนเจ้าทิ้งห่างไกล
อ้ายกะบ่ยอมหนี
