อ้ายนี้ฮักเจ้าที่สุดในโลก
แต่ก็เจ็บปวด ที่สุดในโลกคือกัน
เมื่อเจ้ามา เขี่ยฮักอ้ายออกจากขวัญ
ถนอมฮักมาตั้งนาน มาจบกันตอนน้องพ้อเขา
เจ้าบอกฮักเฮาจบลงส่ำนี้
สู้มาหลายปี หนีจนบ่พ้นคือเก่า
อ้ายมันทุกข์ เข้าใจเจ้าอยู่ดอกสาว
มีเพียงฮักดูแลเจ้า บ่คือเขามีเงินดูแล
มื้อเฮาฮักกัน ฮักจนสิตายแทนได้
แม้ลมหายใจ ก็ยังยอมมอบให้ฮักแท้
แต่พอพ้อเขา เจ้าถีบหัวส่งถิ่มอ้ายลอยแพ
มอบฮักให้เขาดูแล อ้ายคนแพ้เหลือแค่น้ำตา
ถึงอ้ายฮักเจ้าที่สุดในโลก
ต้องยอมเจ็บอก หลีกทางให้เขาเข้ามา
เพื่อคนฮัก ของอ้ายสมปรารถณา
แผลฮักของคนไร้ค่า สิเอาน้ำตาหยอดรักษาเอง
มื้อเฮาฮักกัน ฮักจนสิตายแทนได้
แม้ลมหายใจ ก็ยังยอมมอบให้ฮักแท้
แต่พอพ้อเขา เจ้าถีบหัวส่งถิ่มอ้ายลอยแพ
มอบฮักให้เขาดูแล อ้ายคนแพ้เหลือแค่น้ำตา
ถึงอ้ายฮักเจ้าที่สุดในโลก
ต้องยอมเจ็บอก หลีกทางให้เขาเข้ามา
เพื่อคนฮัก ของอ้ายสมปรารถณา
แผลฮักของคนไร้ค่า สิเอาน้ำตาหยอดรักษาเอง
แผลฮักของคนไร้ค่า สิเอาน้ำตาหยอดรักษาเอง
