(พูด) เช กูวาร่า จิตร ภูมิศักดิ์ ลุง อัศนี พลจันทร์
คนเหล่านี้ล้วนตายจากพวกเราไปกันหมดแล้วล่ะ
หลานเอ๊ย พวกเขาน่ะอยู่บนโลกนี้ด้วยอุดมการณ์
อันสูงส่ง ไม่ได้สักแต่ว่าเกิดมาชีวิตอยู่ไปวัน ๆ หรอก
music
ฉันเคยคิด...ว่าตัวเองนั้นชาญฉลาด
แต่คืนวันผันผ่านพ้นไป
กลับพบความจริงว่าก็ยังโง่อยู่
คือเหตุผลที่คนโง่เขลา
ลุ่มหลงเงา...ลืมดูตัวจนลืมตน
ทั้งเคยคิดว่าตัวเอง
ช่างว่องไวและแสนเก่งกาจ
เหมือนกระสุนเหมือนดินระเบิด
เหนือคนทั้งปวง...
ดั่งธนู หอก หลาว แหลน ทวน
มันไม่มีวิญญาณ เป็นคนไม่มีอุดมการณ์
* ชีวิต...อยู่บนโลกไม่เกินร้อยปี
นั่นคือความจริง
อยู่กับกาลเวลาผันแปร
นั่นคือความจริง
มีชีวิตต้องมีวิญญาณ
มีอุดมการณ์...(ชีวิต) music
** เราจะต้องไป...กลับไปที่ๆ เราเคยมา
กลับไปยังผืนดินท้องฟ้า และสายน้ำ
สิ่งที่เหลือคือความว่างเปล่า
กับคำบอกเล่าของคนชรา
ว่าชีพนี้ใครมีให้ปวงชน
(ซ้ำ *)
โฮ...โฮ... คุณมีมั่งหรือยัง
Solo
(ซ้ำ **, *, *, *)
