ท่ามกลางแสงไฟในคืนสลัว หัวใจก็พลันหวั่นไหว
สายตาที่เธอมองมาดูเหมือนเธอมีใจ
ท่ามกลางผู้คนที่ดูวุ่นวาย แต่เราสองคนก็ยิ่งหวั่นไหว
ทำไมใจสองใจคิดเกินเลย
*ก็รู้ทั้งรู้ว่าเราสองต่างมีเจ้าของอยู่แล้ว
แต่เวลานั้นมันไม่ทันคิดว่าคนข้างหลังจะเสียใจ
ยิ่งแสงไฟในคืนที่มืดมัวไม่รู้ตัวว่าเรานั้นทำอะไร
จะหยุดมันก่อนดีไหมที่อะไรจะสายเกิน
**แค่เพียงอารมณ์ชั่ววูบเท่านั้น จบคืนนี้ไม่มีความหมาย
ร่างกายจะเคล้าคลอเคลียกันอย่างลึกซึ้.....
เมื่อในวันนี้เพิ่งรู้จักกัน หยุดความสัมพันธ์และความหวั่นไหว
ก่อนที่มันจะสายเกินไป อยากจะหยุดเวลานี้ไว้ไม่ให้มันเกินเลย
ถ้าเรามีใจให้กันจริงๆ นี่ไม่ใช่สิ่งที่มาตัดสิน
น้ำตาที่มันหลั่งรินของคนที่รักเรา
หากในคืนนี้เราต่างเผลอใจ ตื่นมาก็คงปวดร้าว
ผลลัพธ์คือความว่างเปล่าในพรุ่งนี้...
*(ก็)รู้ทั้งรู้ว่าเราสองต่างมีเจ้าของอยู่แล้ว
แต่เวลานั้นมันไม่ทันคิดว่าคนข้างหลังจะเสียใจ
ยิ่งแสงไฟในคืนที่มืดมัวไม่รู้ตัวว่าเรานั้นทำอะไร
จะหยุดมันก่อนดีไหมที่อะไรจะสายเกิน
**แค่เพียงอารมณ์ชั่ววูบเท่านั้น จบคืนนี้ไม่มีความหมาย
ร่างกายจะเคล้าคลอเคลียกันอย่างลึกซึ้ง
เมื่อในวันนี้เพิ่งรู้จักกัน หยุดความสัมพันธ์และความหวั่นไหว
ก่อนที่มันจะสายเกินไป อยากจะหยุดเวลานี้ไว้ไม่ให้มันเกินเลย
**แค่เพียงอารมณ์ชั่ววูบเท่านั้น จบคืนนี้ไม่มีความหมาย
ร่างกายจะเคล้าคลอเคลียกันอย่างลึกซึ้ง
ตื่นมาพรุ่งนี้ไม่รู้จักกัน หมดความสัมพันธ์เพราะความหวั่นไหว
ก่อนที่มันจะสายเกินไป อยากจะหยุดเวลานี้ไว้ไม่ให้มันเกินเลย
ก่อนที่มันจะสายเกินไป อยากจะหยุดอารมณ์นี้ไว้ไม่ให้มันเกินเลย
(ผิดถูกขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย)*_*
