Intro :
เย็นฉ่ำคือน้ำใจ เปรียบโขงใสไหลเรื่อยริน
โอบไว้ไม่สูญสิ้น แม่ให้กินทั้งปูปลา
ลาวไทยใคร่เยือนยาม ป่อนข้าวน้ำทุกเวลา
เชื่อมใจข้ามไปมา ฝั่งซ้ายขวามาผองใด๋
วังเวียงเมืองเวียงวัง เมืองแห่งคลังแซบกล้วยไข่
ทิวทัศน์สวยจับใจ ไผได้ไปลืมบ่ลง
ไหหินคือชื่อทุ่ง ไผแปลงปรุงมุ่งประสงค์
จ่อจิตคิดบรรจง อยากดำรงให้สืบนาน
งึมน้ำงามน้ำงึม ไหลเซาะซึมบ่ขาดสาย
ผลิตแสงแรงแห่งไฟ สร้างไสวให้ไทยลาว
เขาเอยเกยโขดหิน เป็นอาจิณหินโขดเขา
คงเมื่อยน้อสองเขา สงสารเจ้าเขาพิงกัน
แดดส่องทองอำไพ แลไสวคล้ายสวรรค์
เมืองนี้ชี้ตำนาน เมืองเก่ากาลจนโลกยอ
หลวงเอ๊ย เออ เอ่อ เอ้อ เอ๊อ เอ่อ เอ้อ เอย
ฮะ โอ โอ้ โอ ฮะ โอ โอ้ โอ โอ่ ฮะ โอ โอ้ โอ
หลวงเอ๊ย หลวงพระบาง บุญใดร่างสร้างไว้หนอ
อัศจรรย์สร้างสรรค์ก่อ
อินทร์พรหมหล่อหอพระบาง
จารีตฮีตครองพุทธ เหลืองผ่องผุดสุดคำอ้าง
โปรดสัตว์ลัดเลาะทาง แนมบ่วางห่างสายตา
ซื่อ ซื่อ คือซุมเฮา เป็นคำเว้าไกด์นำพา
กลับไทยใจเรียกหา คึดฮอดหน้าแต่ซุมเฮา
คึดฮอดยากจะเซา คึดฮอดลาวทุกโมงยาม
คึดฮอดลาวทุกโมงยาม
ดนตรี :
