นอกหน้าต่างทุกอย่างสับสน
มีผู้คนเขาเดินมากมาย
หลากหลายชายหญิงที่อิงคู่กัน
มองด้วยความปวดร้าว
โธ่สาวเจ้ามีกำแพงกั้น
ทุกวันทุกคืนร้องไห้ลำพัง
ห้องนั้นสีขาว แต่สาวเจ้าชุดดำ
ชอกช้ำระกำอยู่เพียงผู้เดียว
ทำผิดใดหนาจะหามีใครข้องเกี่ยว
เปล่าเปลี่ยว เหลียวมองลอดช่องประตู
ในหน้าต่างทุกอย่างเงียบเหงา
มองเห็นสาว ซ่อนหน้าหดหู่
อยากรู้คู่รักเธอ อยู่ที่ใด
กรรมที่เกิดเป็นหญิง
เขาเชยชมแล้วทิ้งเจ้าไปฝากไว้
ความทุกข์กับเวทนา
Solo :
c
ห้องนั้นสีขาว แต่สาวเจ้าชุดดำ
คืนค่ำ ดื่มด่ำกับหยาดน้ำตา
นั่นคือครั้งสุดท้าย
พรุ่งนี้ไปใครจะเห็นหน้า
หากสาวฆ่าตัวตายไปเมื่อคืน
ห้องนั้นสีขาวแต่โลกเราไม่ใช่
โหดร้าย น่ารักมีอยู่คู่กัน
แม้ถ้าเธอกล้าหาญ
บุกฝ่าฟันปีนกำแพงกั้น
ทุกวันสาวเจ้าจะพบเพื่อนร่วมทาง
Solo : ..จบ
