INTRO :
* ยิ้มนะยิ้มให้กันแต่ข้างในคิด
ดูเป็นมิตรไมตรีแต่ไม่จริงใจ
มองดูตัวเราเองเรายังสำนึก
ว่าลึก ๆ ไม่อยากด้อยน้อยหน้าใคร
ผู้คนแข่งขันแย่งชิง กันทุกอย่าง
ทุกวิธี ทุกทาง เพื่อให้ได้มา
เรายินยอมให้ไปกลายเป็นฝ่ายแพ้
เราเผื่อแผ่น้ำใจกลายเป็นเหยื่อเขา
เลิกวางใจระวังมองในแง่ร้าย
ป้องกันไว้ก่อนภัยจะมาถึงตัวเรา
ผู้คน วันนี้ เยาะเย้ย คอยถากถาง
ใครล้ม พลาดพลั้ง เหยียบกันขึ้นไป
** หวาดระแวง....คิดมากไปหรือเปล่าหมอ
หวาดระแวง... โรคประสาทใช่ไหมหมอ
หวาดระแวง...รักษาได้ใช่ไหมหมอ
หวาดระแวง....กลัวว่าหมอจะเลี้ยงไข้ (ไม่หายขาด)
ทำงานดีคำชมรับรางวัลไป
หลงภูมิใจที่จริงเป็นแค่เพียงแผน
มีประโยนช์ยังไงใครก็ห่วงหา
พอสิ้นไร้คุณค่าคนใหม่มาแทน
ผู้คนตักตวง ประโยชน์ของตน
หว่านพืชไม่หวัง ผลมีที่ไหน
(ซ้ำ **)
(ดนตรี)
(ซ้ำ * **)
หวาดระแวง