เหลียวมองรอบกาย
ว่างเปล่าไม่มีเธอแล้วจากนี้
จุดจบมีเพียงความเหงากับฉัน
รักเธอมากเกิน
เกินกว่าจะยอมเข้าใจความจริง
ว่ารักของเราได้จบไป
ไม่อยากให้เป็นอย่างนี้
อยากเหมือนวันเก่าๆที่มีเราตรงนี้
จะหนีความจริงที่เสียเธอไป ไม่อาจทำใจ
ฉันรู้ว่ามันผิดที่หลอกตัวเอง
ว่าเธอจะกลับมาหา
มันเหลือแค่ความหลัง
ที่คอยหล่อเลี้ยงชีวิตฉัน
แม้ว่ามันปวดร้าวเท่าไร
ก็รู้ว่าควรต้องหยุดฝัน
เมื่อเธอไม่กลับมา
แต่มันหยุดความคิดถึงไม่ได้
ฉันเข้าใจ ว่าควรต้องหยุดทำลายตัวเอง
ต่อไปไม่มีเธอแล้ว
ไม่อยากให้เป็นอย่างนี้
อยากเหมือนวันเก่าๆที่มีเราตรงนี้
จะหนีความจริงที่เสียเธอไป
ไม่อาจทำใจ
ฉันรู้ว่ามันผิดที่หลอกตัวเอง
ว่าเธอจะกลับมาหา
มันเหลือแค่ความหลัง
ที่คอยหล่อเลี้ยงชีวิตฉัน
แม้ว่ามันปวดร้าวเท่าไร
ก็รู้ว่าควรต้องหยุดฝัน
เมื่อเธอไม่กลับมา
แต่มันหยุดความคิดถึงไม่ได้....
ไม่รู้จะรอทำไม เพราะมันเป็นไปไม่ได้ จะหลอกตัวเองทำไม ให้เสียใจอยู่อย่างนี้
มันเหลือแค่ความหลัง
ที่คอยหล่อเลี้ยงชีวิตฉัน
แม้ว่ามันปวดร้าวเท่าไร
ก็รู้ว่าควรต้องหยุดฝัน
เมื่อเธอไม่กลับมา
แต่มันหยุดความคิดถึง มันหยุดหลอกตัวเองไม่ได้...
