ลุกขึ้นสู้ retrospect
ผิดหวังเจ็บช้ำเสียใจเท่าไร
พ่ายแพ้อ่อนแอเหมือนคนเกือบตาย
เก็บกดน้ำตาที่รินไหล
เจ็บปวดเหมือนแทบจะขาดใจ
กับสิ่งที่เคยมีความหมาย
แต่เหมือนว่ามันจะหมด
* ไป ไป ไป
เหงาเกือบแทบตาย ใคร ใคร ใคร
ใครคอยห่วงหา
** อย่ายอมแพ้
หากแม้ความหวังฉันเหลือทางสุดท้าย
อย่าพึ่งถอดใจอย่าพึ่งหนีไป
อย่ายอมแพ้ กลายเป็นถอดใจ
หมดวันหมดแรงหมดลม
ฉันลุกก้าวต่อไป เพียงส่งมือมา
เช็ดคราบน้ำตาเรื่องเลวร้ายมันจบแล้วนับจากนี้
ฝันที่สวยงามในบางครั้ง
อาจจะทำให้เธอนั้นรู้สึกดี
และฉันคนนี้จะปลอบใจ
ยามเธอเหงายามเธอเศร้าตลอดไป
เธออย่าไป ยอมอย่าไปเหงา
อย่ามัวเศร้าไม่ถึงตาย
ถึงแม้อาจจะยอมปล่อยมันไว้
อาจจะสายเกิน
(ซ้ำ *,**,***)