Intro
ในวันที่ฝนพรำ ใจฉันมันเปียกปอนด้วยน้ำตา
บางครั้งมันก็อยากให้ฝน โปรยลงมา กลบรอยน้ำตาที่เอ่อ..
ในวันที่ไร้เธอ ตัวฉันยังเหม่อมองดูฟ้าไกล
มองฟ้าคราม เปลี่ยนเป็นเมฆฝน ที่มืดหม่น และมีแต่ความเสียใจ
* ฤดูกาล จะผ่านไปเท่าไร ก็ยังจำเรื่องราว ทุกอย่าง
ฟ้าที่มอง กลับเหลือแต่ความ(อ้างว้าง)(ปวดร้าว)
** (ก็อยู่กับ) ฝนซัดสาด. ให้มันเปียกปอนไปพร้อมน้ำตา
ในวันที่มองดูฟ้าคำราม ในวันที่เธอไม่อยู่ดังเดิม
ก็ปล่อยให้ ฝนซัดสาด ความเหงามันเจ็บปวดร้าวเหลือเกิน
ให้ฉันได้อยู่กับฝนโปรยปราย ในวันที่ฉันต้องอยู่คนเดียว
ในวันที่ฝนโปรย เดินตากฝน ออกไปให้ฝนพรำ
ใจเหม่อลอย มันแตกสลาย ในอากาศ เมื่อเดินผ่านทางที่เคย
ก็ยังคิดถึงเธอ ความทรงจำมากมาย
ก็ต่อให้นานสักเท่าไหร่ ก็ยังคงลืมมันไม่ได้
( * , ** , ** )
ไม่เหลือใคร ไม่เหมือนเดิม เธอหายไป ไม่มีเธออีกแล้ว
