INTRO:/
แรกเริ่มพบกันความสัมพันธ์ก่อตัว
รักบังตามืดมัวดีหรือชั่วไม่เห็น
สวรรค์บันดาลหรือว่ามารพาเป็น
รักงดงามสวยเด่น ดั่งเช่นบุพเพ
แรกรุ่นเยาว์วัย คล้อยใจตามอารมณ์
ลืมสิ้นความเหมาะสม ต้องช้ำตรมภายหลัง
รักไม่งดงามดังวิมานที่หวัง
รักลงเอยต้องพัง ดั่งด้วยรักล่มไป
*รักเจ้าเอยไม่เป็นดั่งฝัน
ผู้ชายคนนั้นเขาไม่จริงใจ
รักเจ้าเอยที่เคยสดใส
สวรรค์รำไรมลายลงพลัน
**เมื่อเขาทิ้งไปทำหัวใจสลาย
ทนอุ้มท้องอับอาย อยากจะตายให้พ้น
โลกช่างวุ่นวาย ช่างโหดร้ายสุดทน
ไม่อยากพบพาลผู้คน ทั้งสับสนและอับอาย
***ตัดสินใจทำร้ายเด็กในท้อง
ด้วยน้ำตานองสมองกังวล
คำว่าแม่ทักทานไร้ผล
ใจไม่ใช่คน เธอไม่สนเวรกรรม
SOLO:/
(ซ้ำ *,**,***)
SOLO:/