INTRO :
คิดว่าข่มใจได้แล้ว ใจที่ร้อนเริ่มเย็นลง
ส่วนที่เหลือคงไหม้ไฟ คิดว่าดับมันได้แล้ว
รอแค่วันนั้นจางไป แต่ที่จริงมันไม่ใช่เลย
* ทุกครั้งที่สายลม แห่งความเงียบเหงาพัดผ่านมา
แม้เพียงวูบเดียว ความรักก็กลับลุกโชนขึ้นมาอีกครั้ง
** รักคือไฟ แผดเผาให้ใจเจ็บปวดไปทั้งใจ
น้ำตาไม่พอดับไฟที่มันลุกลาม
รักคือไฟสุดท้ายก็เหลือแค่เถ้าถ่าน
ต้องอยู่อย่างทรมาน ไม่อาจจะตัดใจไปจากเธอ
ความอบอุ่นในวันนั้น ในวันนี้ช่างร้อนรน
เมื่อรักเธอไม่มอดใจ เผาตัวเองตายอย่างช้า ๆ
วันเวลาที่เลยไป ช่วยให้ลืมเธอไม่ได้เลย
(ซ้ำ * **)
(ดนตรี)
(ซ้ำ **)
ไม่อาจจะตัดเธอไปจากใจ
รักคือไฟ รักคือไฟ
รักคือไฟ โฮ.................
ต้องยอมปล่อยให้รักนั้นเผาใจ
