ทุกครั้งที่เจอเขา ก็ยังต้องฝืนใจ
ทนเก็บความรู้สึกไว้ข้างในทุกที
ไม่กล้าสบตาเขา เมื่อเราก็รู้ดี
ในลมที่หายใจแต่ละที
ยังมีเขาอยู่ตรงทุกที่ในใจ
ยิ่งใกล้กัน ก็ยิ่งต้องกลั้นใจ
ซ่อนไว้ทุกความไหวหวั่น
ห้ามเท่าไรใจก็สั่น
แค่พบกัน แทบหยุดหายใจ
ยิ่งใกล้กัน ก็ยิ่งต้องกล้ำกลืน
จะฝืนผ่านไปได้ไหม
น้ำตาเอ๋ยได้โปรดเถอะนะอย่าไหล
เก็บเอาไว้ร้องไห้คนเดียว
ทั้งรู้ว่าตัวเขา ก็คงไม่หันมา
มีแต่เราที่เจ็บ เสียน้ำตาเพื่อใคร
ก็รู้ต้องลืมเขา ไม่เห็นหรือเขารักคนใหม่
คงเหลือแต่เราใช่ไหม
ที่มันยังทำใจไม่ไหวจริงๆ
ยิ่งใกล้กัน ก็ยิ่งต้องกลั้นใจ
ซ่อนไว้ทุกความไหวหวั่น
ห้ามเท่าไรใจก็สั่น
แค่พบกัน แทบหยุดหายใจ
ยิ่งใกล้กัน ก็ยิ่งต้องกล้ำกลืน
จะฝืนผ่านไปได้ไหม
น้ำตาเอ๋ยได้โปรดเถอะนะอย่าไหล
เก็บเอาไว้ร้องไห้คนเดียว
ยิ่งใกล้กัน ก็ยิ่งต้องกลั้นใจ
ซ่อนไว้ทุกความไหวหวั่น
ห้ามเท่าไรใจก็สั่น
แค่พบกัน แทบหยุดหายใจ
ยิ่งใกล้กัน ก็ยิ่งต้องกล้ำกลืน
จะฝืนผ่านไปได้ไหม
น้ำตาเอ๋ยได้โปรดเถอะนะอย่าไหล
เก็บเอาไว้ร้องไห้คนเดียว
