ฟ้าไม่เป็นสีฟ้า น้ำไม่มีปลาว่าย
มวลหมู่ไม้ล้มตาย สัตว์ทั้งหลายหายสิ้นไป
ฝนที่หล่นสายมา เป็นน้ำตาบอกว่าเสียใจ
พรุ่งนี้จะเหลืออะไร หากไม่ไยดี
เมืองยิ่งใหญ่ยิ่งโต คนกับคนยิ่งห่าง
เดินกันคนละทาง ต่างมุ่งหวังต่างเห็นแก่ตัว
โลกถึงคราวอ่อนล้า วันเวลานี้ดูน่ากลัว
ธรรมชาติในเงาสลัว ของมลพิษ
* วันนี้ยังไม่สาย โลกป่วยไข้คนช่วยเยียวยา
วันนี้ยังไม่ช้า บนผืนฟ้ารุ้งยังวาดสาย
มาเถิดมาร่วมกัน ก่อนฝันไปไกลแสนไกล
S
เกี่ยวร้อยความห่วงใย รักษาโลกไว้ให้นาน
(ซ้ำ *) Solo m
(ซ้ำ *,*)
เกี่ยวร้อยความห่วงใย รักษาโลกไว้ให้นาน
เกี่ยวร้อยความห่วงใย รักษาโลกไว้ให้นาน
