อย่าพึ่งเอ่ยเลยคำลา
อย่าพึ่งพลั้งพูดออกมาเถอะนะ ได้โปรด
รอเวลาที่ฉันพร้อม
ยอมให้เธอเดินจากไปโดยไม่รั้งเธอ
แต่เวลานี้ ฉันยัง ไม่อาจยั้งใจตัวเอง
ถ้าจากนี้จะไม่มีเธอ
* ขอ ให้เวลานี้เธออยู่กับฉันก่อน
ไม่อยากหนาวนอนเดียวดาย
อย่าใจร้ายเลยกลับมาหา
ดีกว่าฉันทรมานกับการเสียเธอตอนนี้ ไม่พร้อม
ไออบอุ่นจากกายของเธอ
ทำให้ฉันต้องสั่นไหว ทุกครั้งที่เจอ
อยากจะหยุดเวลาเหลือเกิน
ไม่ให้มันเดินต่อไป แต่ทำไม่ได้
ยิ่งเวลานี้ ฉันยัง ไม่อาจยั้งใจตัวเอง
ถ้าจากนี้ไม่มีเธอ
(*)
เมื่อลืมตามาไม่เห็นเธอ ใจมันเพ้อต้องการเธอ
อยากกอดเธอไว้นานๆ
ต้องการรักโดยสัมผัส อยากให้เธอนั้น โอบกอดฉัน
พาฝันฉันไปให้ถึงสวรรค์ด้วยกัน ไม่มีเธอ
ฉันนั้นมันเพ้อถึงเธอ ขอเธอเท่านั้น
(*,*)
