ภาพสะท้อน อ็อฟบลิเวียส Oblivious
ชีวิตที่ยังมี ยังใช้มันตามสบายเหมือนอย่างใคร
คนที่เข้ามาเจอ ยักทักทายด้วยรอยยิ้มเหมือนทุกวัน
คนตั้งมากตั้งมาย มันก็ทำให้ไม่เหงาเลยสักวัน
ชีวิตก็ยังดี เหมือนไม่มีเรื่องให้เสียน้ำตา
แต่(เมื่อ)ทุกครั้ง ที่ส่องกระจกแล้วมองตา
ความเจ็บช้ำ ยังคอยเตือนอยู่ทุกเวลา
จริงจริงยังปวดร้าว มันยังไม่อาจลบภาพเธอ
ได้แต่พร่ำเพ้อ คิดถึงวันที่เธอต้องจากลา
ดวงตามันยังฟ้อง มันยังคงสะท้อนคืนมา
ว่ายังเจ็บช้ำ ทรมานจนทนแทบไม่ไหว
มองเห็นภาพตัวเอง มันก็ยิ่งเห็นความหลังระหว่างเรา
ทุกๆเรื่องวันวาน ฉันยิ่งนึกก็ยิ่งเหงายิ่งเดียวดาย
มองกระจกบางๆ ใจมันเจ็บจนอยากทุบทิ้งไป
ฉันยิ่งมองเท่าไหร่ ยิ่งเสียใจเมื่อได้เห็นความจริง
ทุกๆความทรงจำ มันยังคงมีแต่เธอคนเดียว
ไม่มีวันจะลืม คนที่ทำให้ฉันรักมากมาย
วันเวลาของฉัน มันต้องหยุดลงเมื่อเสียเธอไป
มันจะไม่มีใครเข้ามาแทนที่เธอ
ในใจยังปวดร้าว จะนานสักแค่ไหนยังมีเธอ
ได้แต่พร่ำเพ้อ มีแต่เธอที่ยังอยู่ในหัวใจ
ยังคงทรมาน ยังคงทรมาน ยังคงทรมาน ยังคงทรมาน
