ลำแสงดูชัดเจนขึ้นที่ขอบฟ้า ดวงดาวลับลาฟ้าไปทุกดวง
คืนที่วกวน ควรจบสิ้นลงพัน
เหมือนว่าหนทางคงสิ้นสุดแล้ว คำคืนที่เคยทุกข์ทรมาณ
คงจะมลาย จางไปกับดวงตะวัน
* และเมื่อสายลมมากระทบกาย ฉันก็สั่นข้างใน
ทั้งที่แสงตะวันมันร้อนแรง กลับหนาวจนเจ็บปวดใจ
สุดท้ายก็ยังเหมือนเดิม ดิ่งจมลึกลง
** ทุกนาทีมันหมุนย้อนคืนมา ความว่างปล่าว ความมืดมน
ยังไม่ลบไป เลือนไป
ทุกนาทีดังภาพซ้ำในใจ ยังทุกข์ทน ยังทิ่มแทง
อยู่ตรงนี้ไม่เคยจากไป
ฉันฝันว่าฉันลืมตาจากความฝัน แต่อันที่จริงฉันยังนิทรา
ยังคงหลงทาง ไม่เคยแม้ลืมตา
รู้และชัดเจนก็ในวันนี้ ปลายทางที่เคยเข้าใจว่ามี
มันอยู่ที่เดิม ตรงที่เคยจากมันมา
ซ้ำ *,**,**