เสียงฟ้าผ่าเปรี้ยง ผ่าเปรี้ยง ผ่าเปรี้ยง เปรี้ยง เปรี้ยง เปรี้ยง เปรี้ยง
ข้างเถียงนาน้อยโพนข่อยไง่ง้อง หม่องที่เฮาเคยนั่งวอนเว้าเขาขอสัญญา
เป็นภาษารักอ้ายนอนหนุนตัก พักผ่อนกายา
อ้ายบอกบ่หลอกดอกหล่า ปีหน้าสิมาขอแต่งงาน
เสียงฟ้าฮ้องตึ้ง ฮ้องตึ้ง ฮ้องตึ้ง ตึ้ง ตึ้ง ตึ้ง ตึ้ง
น้องนั่งซึมเศร้าเหงาหงอยสะท้าน
ผ่านมาหลายปีบ่มีวี่แววแจ่วหายตระธาน
ไปอยู่แดนไกลไลลืมแล้วบ้อถิ่นฐาน
ตั๋วหลอกให้น้องฝันหวาน ลืมสาวอีสานลืมบ้านเฮาแล้วบ้อ
* รอ รอ ร้อ รอคอย คอยรอกั้งโกบพ้อว้อ พนมมือขึ้นมาก่อจ่อ
ภาวนาให้อ้ายมาขอ คืนกลับนายังคอยถ่ามันเหงาฮู้บ่
ยังรอคำมั่นสัญญาคนคอยถ่ามาขอแต่งงาน
** เสียงฟ้าฮ้องเปรี้ยง ฮ้องเปรี้ยง ฮ้องเปรี้ยง เปรี้ยง เปรี้ยง เปรี้ยง เปรี้ยง
ข้างเถียงนาน้อยโพนข่อยหม่องเก่า หม่องที่เฮาเคยนั่งวอนเว้าเขาขอสาบาน
เหมือนลางสังหรณ์ คงบ่ย้อนคืนอีสาน แต่น้องยังรอฝันหวาน
อย่างทรมานรอแต่งงานอยู่เด้อ
(*,**)
เสียงฟ้าผ่าเปรี้ยง ผ่าเปรี้ยง ผ่าเปรี้ยง เปรี้ยง เปรี้ยง เปรี้ยง เปรี้ยง