Intro:
พี่จอดแพคอย แม่สาวน้อยนัยน์ตาสีโศก
ริมฝั่งน้ำ เมืองพิษณุโลก โชคไม่ช่วย คนสวยไม่มา
ฝนตกพรำๆ หนาวไอน้ำ..จากเหนือไหลบ่า
แอบอิงซบผักตบ..ชวา
เสียงขลุ่ยพลิ้วมา..จากลำน้ำยม
สวรรค์คงสาบ บาปคงซ้ำ เพราะกรรมของพี่
พี่..คอยน้อง จนถึงตีสี่ ไม่เห็นมี สาว..นัยน์ตาคม
ฝน..ตกจนซา เจ้าไม่มาช้ำเหลือ..จะข่ม
น้ำตาข้าหลั่ง ลงวังน้ำยม
หนาวฝน หนาวลม ใต้ร่ม..ทองกราว
* ชะแง้ เก้อ ชะเง้อคอย ชะม้อย..มอง
โอ้..นวลน้อง คิดถึง พี่บ้างหรือเปล่า
โอ้..ละเน้อออ ไม่เจอแม้ แต่เพียงเงา
ไม่อยากจะแบก รักเรา กลับไปให้เขา นินทา
หลวงพ่อช่วยที เถิดพ่อศรี พุทธชินราช
ช่วยดลใจ เป็นใยสวาท ส่งเนื้อเย็นมาเป็น ขวัญตา
หนาวเหน็บเจ็บใจ ขืนรอไป รักไม่คอยท่า
อยากกู่ร้อง ให้ก้องโลกา
ให้เขารู้ว่า แก้วตา..หลอกลวง..
Solo:
(ซ้ำ *)