ola อีโบล่า พรุ่งนี้ไม่มี
มันยาวนานมันเดียวดายปล่อยกายจมอยู่ที่เดิม
คอยวนเวียนในวังวนติดกับบาดแผลในใจ
เพียงตัวเราเพียงลำพังต้องอยู่ในความเดียวดาย
จงปล่อยใจก้าวมันไปออกไปสู่ความเป็นจริง
* ไม่มีอีกแล้ววันเก่า บอกลืมเวลาของความเจ็บ
ความเงียบเหงา ที่ว่างเปล่าให้จบลงคืนนี้
เป็นคืนสุดท้ายที่ต้องบอก บอกตัวเองว่าไม่มี
ไม่เหลือ ไม่เป็นเช่นดังเดิม
ทนมานานทรมานต้องอยู่ในความมืดมน
ไร้ชีวิตไร้ตัวตนทุกข์ทนรอคอยความตาย
ค่ำคืนนี้ต้องหลุดพ้นไปก่อนที่มันจะสาย
พอกันทีกับฝันร้ายออกไปสู่ความเป็นจริง
(ซ้ำ *)
สิ้นสุด เสียที พรุ่งนี้ต้องไม่มี
เจ็บปวด เสียใจ ลบเลือนมันทิ้งไป
ต้องจบ สิ้นกัน ไม่เหลือแม้ความฝัน
พรุ่งนี้ ไม่มี ไม่มีอีกแล้วระยะทาง
แสงแห่งฟ้าส่องมา ให้ฉันเดินอีกครั้ง
คือความหวังให้ฉันได้พบทางเดินไป
ความเป็นจริงบอกใจจะไม่กลับไปคืนขอความเจ็บ
ให้มันทำร้ายกัน
(ซ้ำ *)
สิ้นสุด เสียที พรุ่งนี้ต้องไม่มี
เจ็บปวด เสียใจ ลบเลือนมันทิ้งไป
ต้องจบ สิ้นกัน ไม่เหลือแม้ความฝัน
พรุ่งนี้ ไม่มี ไม่มีใครจะหวนกลับ
ทุกข์ทรมาน คืนวันเดียวดาย
พรุ่งนี้ไม่มีวันคืน ย้อนหลังกลับไป
